Contributors

Recent posts

ბლოგი

სტატიის ნახვა

„იყავი უფრო რადიკალური, ვიდრე მე!“ – საუბარი ბელა ტართან

თარგმნა გიორგი ჯავახიშვილმა 146 წუთიანი, 30 სამონტაჟო ჭრით გადაღებული ფილმის ტურინის ცხენი შემდეგ, 55 წლის უნგრელი ავტორი, ბელა ტარი აქტიურ კინემატოგრაფიულ მოღვაწეობას დაემშვიდობა. მისი შემოქმედება იმ ცხრა სრულმეტრაჟიან ფილმს მოითვლის,…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

მოლოდინის პოლიტიკა: ლუკრეცია მარტელი „ზამა“-ს შესახებ

თარგმანი: გიორგი ჯავახიშვილი ლუკრეცია მარტელის გრანდიოზულ ისტორიულ დრამას ზამა მდუმარე გამოსახულება ხსნის. პროტაგონისტი მარტო დგას მდინარის პირას და სივრცეს მოლოდინით გაჰყურებს. მის ფეხებთან წყალი სუსტად მიედინება. ფერმკრთალი ცა უფერულ სინათლეს…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

კინო, როგორც ერესი ან პაზოლინის ვნება: ინტერვიუ პიერ პაოლო პაზოლინისთან

მთარგმნელი: ნინი შველიძე ნაწილი I მოცემული ინტერვიუს მკითხველს 2020 წლის 5 მარტს პიერ პაოლო პაზოლინის, დიდი იტალიელი ინტელექტუალის, პოეტისა და რეჟისორის დაბადებიდან ზუსტად 98 წელი აშორებს. 98 წელი და უამრავი…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

ბერლინალე 2020: შეჯამება – ფერარას „ოდისეა“, „კაცების ადგილი აქ არ არის“, ცაი მინ-ლიანის მკვდარი დრო და უცნობი ესპანელი რეჟისორი

ავტორი: გიორგი ჯავახიშვილი ბერლინის 70-ე კინოფესტივალზე, მეტად დამაფიქრებელი, პრობლემური ტენდენცია გამოიკვეთა – კარგი ფილმების სეანსებს დროდადრო მაყურებელი ტოვებდა. ასე მოხდა აბელ ფერარას ფილმის ჩვენების ორივე შემთხვევაში, პირველად, როდესაც ფილმი პრესის წარმომადგენელთათვის…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

ბერლინალე 2020: მესამე სამყარო და მონღოლური „მწვანე ველი“

ავტორი: გიორგი ჯავახიშვილი ცა ბერლინის თავზე მუდამ მოღრუბლულია და განუწყვეტლივ წვიმს. არც „ბერლინალეზე“ გამოიდარა და საშინელი ფილმების წვიმაა გამოცხადებული. ჩემი დაკვირვებით, აქცენტი წითელ ხალიჩასა და ცნობილი ადამიანების გაშუქებაზეა გაკეთებული, რითაც…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

ბერლინალე 2020: პირველი დღე – ჭანგქეს დოკუფიქშენი და უცნობი არგენტინელი რეჟისორის გაურკვეველი ვნებები

ავტორი უცნობია ბერლინში ბერლინალეს დაწყებამდე სამი დღით ადრე ჩამოვედი, ასე რომ, ცოტა დრო მქონდა მივიწყებული გერმანულის გასახსენებლად, ფესტივალის განმავლობაში, ადგილობრივთა ენაზე რომ მელაპარაკა. ამინდი კარგი დამხვდა, და მეც უფრო ხალისიანად…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

ვიდეო თამაშის ესთეტიკა, როგორც კინემატოგრაფიული ფორმა

ავტორი: ლევან აბდუშელიშვილი   მსოფლიოში, ალბათ, ერთ-ერთმა ყველაზე გავლენიანმა  კინოკრიტიკოსმა როჯერ ებერტმა, 2003 წელს, კანის კინოფესტივალზე ნაჩვენები გას ვან სენტის „სპილო“ შემდეგნაირად შეაფასა: „ეს არის ფილმი, მოზარდებზე, რომლებიც პოპულარულ ბიჭებად  გახდომის…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

არც ისე ცუდი ხალხი

ავტორი: გიორგი ჯავახიშვილი პოსტსაბჭოთა ქართული კინოს მთავარი ნოტი 90-იანებია; დამოუკიდებელ ქართულ კინოში ყველაზე ხშირად ეს ეპოქა რეპრეზენტირდება, რაც ამ თემის ირგვლივ შექმნილი ყოველი მომდევნო ნამუშევრისადმი სკეპტიკურ მოლოდინებს აჩენს; საჭირო ხდება ამბის…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

„ცუდი ხალხის“ ისტორია და კარგი ადამიანების ამბავი

ავტორი: ლევან ცხოვრებაძე   ახალგაზრდა ქართველი რეჟისორი, გიორგი თავართქილაძე 16 წუთით აცოცხლებს თბილისის სამოქალაქო ომს და ბრბოს ესთეტიკურ გადააზრებას ცდილობს ფილმში „ცუდი ხალხი” (2019).  ესპანელი ფილოსოფოსი, ხოსე ორტეგა ი გასეტი…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
სტატიის ნახვა

ორი თვალით დანახული „შემთხვევითი პაემნები“

ავტორი: გიორგი ჯავახიშვილი თვალი პირველი – აბსურდი, ჟანრული თამაშები. ხელოვნების კარგ ნიმუშს მისი ხელახლა ნახვის სურვილი გამოარჩევს. მით უფრო, თუ მისი მრავალგვარი ინტერპრეტაციაა შესაძლებელი. ასეთი ნაწარმოების რევიზია ყოველთვის იძლევა საშუალებას,…
სტატიის ნახვა
გაზიარება
კინემატოგრაფიული პლატფორმა