მარტოობის პოეზია ანემიურ საქართველოში
XIII გაუსწარ ყველა განშორებას, ისე ვით ზამთარს უკვე გალეულს, რადგან ამდენ პირქუშ ზამთარში ერთია ისე უზამთრესი, რომ თუ გადარჩი, ეგ შენი გული დაძლევს შემდეგ ყოველგვარ ავდარს. ევრიდიკეში სამუდამოდ მოკვდი…
გაზიარება