თარგმანი: გიორგი ჯავახიშვილი
ძვირფასო მეგობრებო,
ღრმა მწუხარებას გამოვთქვამ, ჩვენებაზე რომ ვერ ვიქნები თქვენთან ერთად. ვერ ვიქნები ჩემი „სტუდენტის“, მეგობრის, უახლოესი და უძვირფასესი ადამიანის გვერდით.
ამ შეტყობინებას იმავე სასტუმროდან ვწერ, სადაც მას შევხვდი…
ასობით ჩინელი კინორეჟისორი ცდილობდა ჩემთან ერთად მუშაობას, მაგრამ როდესაც მას შევხვდი, მივხვდი, რომ ის იყო.
ეჭვგარეშე!
ის ღირსებით სავსე ადამიანი გახლდათ, ვისთან ერთად მუშაობაც გასაოცარი გამოცდილება იყო.
მის თვალებში უჩვეულოდ ძლიერი პიროვნება იკითხებოდა.
რაც უნდა იყოს, არ მსურს ჩემს გრძნობებზე საუბარი.
მხოლოდ იმის თქმა მსურს, რომ ფართო მსოფლმხედველობრივი თვალსაწიერის მქონე ადამიანს შევხვდი. ქალაქ ვუჰანში, ჩვენი უკანასკნელი შეხვედრისას, მან ფილმის გადასაღები ადგილები, შერჩეული მსახიობები მიჩვენა და თავის მიერ დაწერილი წიგნი მაჩუქა.
წარწერით: “ჩემს ნათლიას!
ჯანდაბა!
თავს დამნაშავედ ვგრძნობ, რომ სათანადოდ ვერ დავიცავი. სამარცხვინოა.
მაგრამ როგორ შეიძლება დაიცვა ადამიანი, რომელიც გამუდმებით შტორმითაა გარშემორტყმული.
ის წერდა წიგნებს, სცენარებს, პიესებს…
საშინელებაა…
დაუსრულებლად…
თუმცა, მუშაობის დროს, მეტად მგრძნობიარე და მზრუნველი იყო.
ის ყველას უსმენდა და ყურადღებას დეტალებზე ამახვილებდა.
გამუდმებით ჩქარობდა.
შესაძლოა იცოდა, რომ დიდი დრო არ ქონდა.
მან სანთელი ორივე მხრიდან დაწვა.
სურდა აწმყოში ჰქონოდა ყველაფერი.
მან ვერ მიიღო სამყარო და სამყარომ ვერ მიიღო ის.
მიუხედავად იმისა, რომ დავკარგეთ, მისი ფილმები სამუდამოდ ჩვენთან დარჩება.
გთხოვთ, გულთბილად შეეგებოთ ჰუ ბოს ფილმს, და გიყვარდეთ ისე, როგორც მე მიყვარს.
ბელა ტარი
ქსინინგი, ჩინეთი.
